Według Katechizmu Kościoła Katolickiego „Sakramenty są skutecznymi znakami łaski, ustanowionymi przez Chrystusa i powierzonymi Kościołowi. Przez te znaki jest nam udzielane życie Boże. Obrzędy widzialne, w których celebruje się sakramenty, oznaczają i urzeczywistniają łaski właściwe każdemu sakramentowi. Przynoszą one owoc w tych, którzy je przyjmują z odpowiednią dyspozycją” (KKK 1131).
Sakramenty Nowego Prawa zostały ustanowione przez Chrystusa. Jest ich siedem: chrzest, bierzmowanie, Eucharystia, pokuta, namaszczenie chorych, sakrament święceń i małżeństwo. Sakramenty te obejmują wszystkie etapy i wszystkie ważne momenty życia chrześcijanina: sprawiają narodzenie i rozwój chrześcijańskiego życia wiary, uzdrowienie i dar posłania. Widać w tym pewne podobieństwo, jakie istnieje między etapami życia naturalnego a etapami życia duchowego (KKK 1210).
– Sakrament Chrztu Świętego
Dwa tygodnie przed chrztem należy zgłosić się do kancelarii parafialnej z odpisem aktu urodzenia dziecka, świadectwem ślubu kościelnego oraz świadectwem moralności rodziców chrzestnych wystawionym przez duszpasterza parafii, w której mieszkają. Świadectwa to należy koniecznie dostarczyć w dniu spisywania aktu chrztu.
Prosimy o zastanowienie się przy wyborze imienia dla dziecka. Polskie imiona są piękne i jest z czego wybrać, nie musimy brać przykładów z innych krajów. Co prawda decyzja należy do rodziców, ale należy wziąć pod uwagę również dobro dziecka, by gdy stanie się dorosłe nie zastanawiało się dlaczego rodzice dali mu takie imię, a nie inne.
W sobotę poprzedzającą chrzest, w czasie Mszy św. o godz. 17:30 jest okazja do spowiedzi, natomiast bezpośrednio po niej rodzice i chrzestni uczestniczą w konferencji liturgicznej.
W dniu chrztu należy przybyć do kościoła ok. 15 minut przed uroczystością i stanąć pod chórem
Należy posiadać świecę chrzcielną oraz białą szatę (zaleca się ubranko, w które będzie można ubrać dziecko).
Przed chrztem zarówno rodzice (o ile stan prawny im na to pozwala) jak i rodzice chrzestni powinni przystąpić do sakramentu pojednania.
W czasie Mszy św. należy przystąpić do Komunii św. Dobrze jest ofiarować tę Komunię w intencji dziecka.
Rodzicami chrzestnymi mogą być ci, którzy:
– ukończyli 16 rok życia
– przyjęli Sakrament Eucharystii i Bierzmowania
– są praktykującymi katolikami i prowadzą życie zgodne z zasadami wiary
Chrzestnymi nie mogą być osoby żyjące w małżeństwie bez ślubu kościelnego, a także ci z młodzieży, którzy nie uczęszczają na katechizację.
– Sakrament Bierzmowania
Sakrament bierzmowania wraz z chrztem i Eucharystią należy do ,,sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego”. Przyjęcie tego sakramentu jest konieczne jako dopełnienie łaski chrztu. ,,Przez sakrament bierzmowania (ochrzczeni) jeszcze ściślej wiążą się z Kościołem, otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowiązani są, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej”. Skutkiem sakramentu bierzmowania jest pełne wylanie Ducha Świętego, jakie niegdyś stało się udziałem Apostołów w dniu Pięćdziesiątnicy.
Sakrament bierzmowania w naszej parafii jest sprawowany przez Księdza Biskupa, co roku. Najczęściej jest on udzielany wiosną, w miesiącu marcu lub kwietniu.
Przystępują do niego uczniowie klas drugich gimnazjalnych, którzy mieszkają na terenie naszej parafii, niezależnie do jakiego gimnazjum uczęszczają. Dorośli, którzy sakramentu bierzmowania nie przyjęli wcześniej, mogą również do niego przystąpić. W tym celu powinni odpowiednio wcześniej zgłosić się do kancelarii parafialnej celem uzyskania szczegółowych informacji.
Kandydaci zgłaszają się na początku klasy drugiej gimnazjum, w miesiącu wrześniu.. Otrzymują pomoce: indeks i katechizm bierzmowanego.
Kandydaci, powinni jak najszybciej od momentu rozpoczęcia przygotowania potwierdzić dokumentem fakt przyjęcia sakramentu chrztu, który otwiera drogę dla innych sakramentów. Dlatego muszą w parafii, gdzie byli chrzczeni uzyskać odpowiedni wpis w indeksie bierzmowanego (potwierdzony pieczątką i podpisem duszpasterza) lub przedstawić świadectwo chrztu.
Kandydat do bierzmowania przygotowuje się przez:
– Systematyczne uczestniczenie w niedzielnej Mszy św. 10:30 oraz w I Piątek miesiąca 19:00
– Korzystanie z sakramentu pokuty i pojednania – raz w miesiącu (najlepiej przed pierwszym piątkiem miesiąca)
– Branie czynnego udziału w spotkaniu grupy do bierzmowania
– Uczestniczenia w nabożeństwach: różańcowym(10), drodze krzyżowej(wszystkich).
Kandydat do bierzmowania odpowiednio wcześniej obiera sobie imię bierzmowania (musi to być imię osoby świętej). Patronem bierzmowanego powinna być osoba bliska osobowości kandydata, którą chciałby naśladować. Wybór patrona nie powinien być podyktowany wpływem mody czy też opinii otoczenia.
Tu znajdziesz spis imion świętych i charakterystykę ich sylwetek.
Świadkami bierzmowania powinni być rodzice chrzestni kandydata, a gdy jest to niemożliwe, wówczas inni wierzący (praktykujący) i bierzmowani katolicy, albo sami rodzicie kandydata.
– Sakrament Eucharystii – I Komuni Świętej
Najświętszy Sakrament jest to prawdziwe Ciało i prawdziwa Krew Pana Jezusa. Jezus ustanowił Najświętszy Sakrament w Wielki Czwartek podczas Ostatniej Wieczerzy. Msza święta to Ofiara
i Uczta Nowego Testamentu, w której Pan Jezus pod postaciami chleba i wina ofiaruje się za nas swojemu Ojcu i daje nam do spożycia swoje Ciało i Krew. W pełni uczestniczymy
w Eucharystii poprzez wsłuchanie się w Słowo Boże, modlitwę, śpiew i przyjęcie Chrystusa Eucharystycznego.
Podstawowe przygotowanie do przyjęcia Pierwszej Komunii św. odbywa się w ramach katechizacji szkolnej. Natomiast w parafii zamieszkania (nie zameldowania), rodzice zgłaszają w miesiącu wrześniu, do księdza opiekuna, dzieci pragnące przystąpić do
I Komunii św. Potrzebne jest do tego świadectwo chrztu – zwolnieni są ci, których dzieci były chrzczone w naszej parafii.
Rodziców wraz z dziećmi zachęcamy do uczestniczenia, przez cały rok w niedzielnej Mszy św. o godz. 12:00, w czasie której, kierowane jest specjalne słowo do dzieci.
Do pierwszej spowiedzi (sakr. pokuty i pojednania) dzieci, wraz z rodzicami przystępują w określonym czasie (zazwyczaj dzień przed uroczystością)
– Sakrament Pokuty
Każdy grzech oddala człowieka od Boga, zrywa więź nawiązaną w sakramencie chrztu świętego, nie pozwala
w pełni korzystać z Bożej łaski. W sakramencie pojednania Bóg za pośrednictwem Kościoła, którego przedstawicielem jest kapłan, przebacza nam popełnione grzechy, daruje, przynajmniej częściowo karę za grzechy oraz na nowo obdarowuje łaską i umocnieniem.
Człowiek wierzący korzysta z dobrodziejstwa sakramentu pojednania godnie i możliwie często, a bezzwłocznie
w przypadku popełnienia grzechu ciężkiego (świadome
i dobrowolne przekroczenie przykazań Bożych lub kościelnych w rzeczy ważnej).
Spowiedź na każdej Mszy św.
Warunki dobrej spowiedzi:
– Rachunek sumienia – przypomnienie sobie wszystkich grzechów od ostatniej, dobrze odprawionej spowiedzi.
– Żal za grzechy – boleść duszy z powodu zranienia Boga – Najlepszego Ojca. Bóg bez żalu nie odpuszcza żadnego grzechu.
– Postanowienie poprawy – postanowienie unikania wszystkich grzechów, zwłaszcza ciężkich oraz sposobności do grzechu. Postanowienie to dotyczy także naprawy wyrządzonego zła.
– Szczera spowiedź – wyznanie wszystkich zapamiętanych od ostatniej spowiedzi grzechów przed kapłanem (Boga nigdy nie okłamię).
– Zadośćuczynienie – wypełnienie zadanej przez kapłana pokuty i naprawienie wszystkich szkód (w miarę możliwości) wyrządzonych przez grzech.
– Sakrament Namaszczenia Chorych
Choroba i cierpienie chrześcijanina mają wielkie znaczenie dla samego chorego jak i dla całego świata.
W ochrzczonym żyje Chrystus, ochrzczony cierpi
z Chrystusem i przez to przyczynia się do zbawienia własnego i całego świata. Zadaniem chorego jest, aby swoim przykładem napominał innych, by nie zapomnieli
o sprawach istotnych i wyższych wartościach. Dopomaga mu w tym przyjęcie sakramentu namaszczenia, w którym do chorego przychodzi Chrystus Pan, Ten, który troszczy się o chorych, uzdrawia ich dusze i ciała; cierpiał dla nas, ludzi i zbawia nas prze ofiarę swoich cierpień.
Sakrament namaszczenia chorych udziela łaski Ducha Świętego, która podnosi zaufanie człowieka chorego do Boga, umacnia go w cierpieniach, pomaga mu do zbawienia, pomaga wrócić do zdrowia, jeśli jest to pożyteczne dla zbawienia duszy, gładzi grzechy powszednie, a również ciężkie, jeśli przyjęcie sakramentu pojednania jest niemożliwe.
Obowiązek poproszenia kapłana ciąży na najbliższej rodzinie chorego. W przypadku ciężkiej choroby lepiej poprosić kapłana wcześniej, bowiem jest to sakrament umocnienia. Sakrament ten może być przyjmowany w wielokrotnie, a nie tylko w przypadkach krańcowych.
Przygotowanie mieszkania: stół nakryty białym obrusem, krzyż, świeca, waciki, woda do popicia dla chorego. W czasie udzielania sakramentu namaszczenia chorych powinni modlić się wspólnie także domownicy.
Sakramentu namaszczenia chorych można udzielić w następujących przypadkach:
– jeśli jest poważna choroba
– osobom starszym wiekiem
– przed operacją medyczną
– nieprzytomnym lub psychicznie chorym, jeśli można przypuszczać, że w normalnych warunkach życzyłyby sobie przyjęcia tego sakramentu.
Sakramentu tego nie udziela się zmarłym.
Sakrament chorych w naszej parafii udzielany jest podczas Dnia Chorego (13 luty), w rekolekcje adwentowe i wielkopostne dla osób obłożnie chorych, które wcześniej zostały zgłoszone w kancelarii parafialnej, a w niebezpieczeństwie śmierci o każdej porze.
– Sakrament Małżeństwa
Narzeczeni powinni zgłosić zamiar zawarcia małżeństwa w Kancelarii Parafialnej przynajmniej trzy miesiące przed planowanym terminem ślubu.
Na miesiąc przed ślubem podczas kolejnego spotkania w kancelarii muszą przedłożyć następujące dokumenty:
-Dowód osobisty
-aktualne Świadectwo Chrztu (z datą do trzech miesięcy wstecz)
-Świadectwo Bierzmowania (jeżeli nie ma potwierdzenia tego sakramentu na Świadectwie Chrztu)
-Świadectwo religii z ostatniej klasy Szkoły Średniej
-Świadectwo ukończenia katechezy przedmałżeńskiej (kursu przedmałżeńskiego)
-Świadectwo ukończenia konferencji dla narzeczonych + poradnictwo rodzinne
-Zaświadczenie z Urzędu Stanu Cywilnego (w przypadku „ślubu konkordatowego”)
-dane świadków sakramentu (imię, nazwisko, wiek, adres zamieszkania)
– Pogrzeb Katolicki
Śmierć w rodzinie należy do najbardziej przykrych, często też bardzo trudnych przeżyć. Niech pociechą dla nas będzie wiara w życie wieczne. Jezus zapewnia nas: „Kto wierzy we Mnie, choćby i umarł, żyć będzie”.
Przy załatwieniu spraw związanych z pogrzebem konieczny jest akt zgonu z USC, karta zgonu i potwierdzenie przyjęcia sakramentu świętych przed śmiercią (od kapelana jeśli w szpitalu).
Ze względu na wyjątkowy charakter, można go zgłaszać poza godzinami kancelaryjnymi.